Marie Kondo: Met een opgeruimde werkplek lijk je slimmer en ijveriger
Intermediair.nl – Werk jij tussen de ontbijtresten of de knutselspullen van je kinderen of een rommelig bureau op kantoor? Slecht idee, zegt Marie Kondo. Samen met organisatiepsycholoog Scott Sonenshein schreef ze pleidooi voor een opgeruimde werkplek. ‘Nette mensen wekken eerder vertrouwen van collega’s en maken meer kans op promotie.’
Onthechten
Hoe kan het dat sommige mensen rommeliger zijn dan anderen? Zelf hecht ik bijvoorbeeld veel aan spullen, ben ik bang dat ik iets toch ooit nog nodig heb, vind ik het zielig om cadeaus waar ik niet blij mee ben weg te geven en heb ik met mijn vriend regelmatig ruzie over spullen die hij zonder pardon in de prullenbak gooit. Laatst nog, een geboortekaartje, dat bewaar je toch even?
‘Spullen niet kunnen loslaten, komt vaak doordat we gehecht zijn aan het verleden, angst hebben voor de toekomst, of allebei’, laat Kondo desgevraagd weten. ‘Als het op papieren aankomt, is mijn advies om alles weg te gooien, tenzij het in één van deze drie categorieën valt: nog af te handelen, bewaren omdat het moet, bewaren omdat je het wil.’
Op de vraag waarom geordend zijn moeite kan kosten, mailt ze: ‘Het is moeilijk om een plek ordelijk te houden, als je nooit hebt geleerd hoe het moet. Niemand weet van nature hoe hij moet opruimen, het is een vaardigheid!’
Opruimtherapie
Opruimen is meer dan spullen wegdoen en ze op een vaste plek leggen, voor Kondo. Zoals ze erover schrijft, heeft het iets therapeutisch. Haar nieuwste boek is dan ook doorspekt met anekdotes over levensveranderende inzichten die het opruimproces opleverden. Kay, een cliënt van Kondo, had bureaulades vol met hulpmiddelen om te ontspannen tijdens en na het werk. Apparaatjes om de hoofdhuid te masseren, wegwerp-oogmaskers, dat soort dingen. Ze gebruikte de producten als ze zichzelf moest kalmeren als ze zo lang had doorgewerkt dat ze de laatste trein miste of om haar ogen te kalmeren na tien uur non-stop achter de computer te zitten. Kondo kon zich na de lange opruimsessie niet inhouden en vroeg: ‘Word je nog wel blij van je werk?’ Kay ging inderdaad minder werken. De helft van de ontspanningsmiddelen had ze niet meer nodig.
